OYENDO HABLAR A UN HOMBRE FÁCIL ES ACERTAR DONDE VIO LA LUZ DEL SOL,SI OS ALABA INGLATERRA ES UN INGLÉS,SI HABLA MAL DE PRUSIA ES UN FRANCÉS...Y SI HABLA MAL DE ESPAÑA ES ESPAÑOL.
sábado, 28 de noviembre de 2009
MI AMIGO BERNARDO.
Mi amigo Bernardo,es de esas personas o personajes (aunque afortunadamente es persona),que si no existieran habrían que inventarlas.Nuestra amistad se remonta a los históricos tiempos del BUP.Él siempre marcó impronta para bien y para mal,recuerdo que en 1984,decidió porque sí,que había que cambiar de aspecto físico,en el sentido de que decidió peinarse con raya en medio y dejarse las patillas cortas,en este último caso y con matices pervive hasta la actualidad en cuanto a la cuestión capilar,hace lo que puede evidentemente hay bastante menos donde peinarse.Lo recuerdo multitud de noches en el Johnny Maracas,local al que fuimos asiduos durante gran parte de los 90,tropezándose porque siempre quería ver que tipo de calzados llevaban las chicas,para él era algo importante,además no soportaba que las tías llevarán sandalias,le parecía cutre.Me viene a la memoria una célebre noche,bueno más que eso histórica,cuando se ligó a una chavala y esta pretendía acostarse con él,y cuando Bernardo le dijo que no porque era la primera noche y que pretendía conocerla más,la chica se cogió un enfade enorme y le dijo que era un cabronazo que estaba casado (entonces aún estaba soltero)y que por eso había rechazado su ofrecimiento.Bueno me partía de risa cuando me la contaba,"¡coño! tenía que ser al revés,en vez de decirme que soy un caballero encima se enfada",no paraba de repetir.Otro momento también surrealista fue su boda (mas tarde se divorcio),cuando me dijo totalmente en serio en un apartado,que a él quien le ponía de verdad era su suegra (que por cierto no estaba mal),la verdad es que cuando me lo dijo yo no estaba seguro de que me lo hubiera dicho,porque yo había tomado alguna copa ,la verdad no recuerdo cuantas,pero claro,cuando me lo volvio a decir a su vuelta del viaje novios,es cuando me di cuenta que era verdad y lo había dicho en serio.Tiempo después cuando íbamos a recoger a su hija al colegio,el tio le tiraba los tejos a las mamas de los otros niños,además el muy cabrón tenía un archivo mental impresionante,sabía perfectamente la que estaba separada,casada con problemas conyugales,y la que su marido no solía estar en casa,pero lo más cachondo es que encima tenía éxitos también entre ellas.Otro momento delirante,fue otro día que estábamos comiendo los dos con el Viejo Lobo,y a Bernardo no se le ocurre otra cosa (cito literalmente) que decir "cuando leo algo de Fernando Savater,tengo dudas de mi identidad sexual",a pesar de conocernos muchos años casi me pongo perdido de salsa de macarrones,pero por si faltaba algo el Viejo Lobo añadió,todo serio y también cito textualmente,"pues yo no me creo que seas maricon".Afortunadamente siempre ha estado una persona seria y equilibrada como yo,la muestra es este blog,como contrapunto a tanto desmán.
2 comentarios:
BERNARDO
dijo...
Señor francotirador,es usted un mamón,no dice nada de aquella época,finales de los 80,cuando me ponía siempre calcetines blancos,daba lo mismo que me pusieras zapatos que zapatillas de deportes.Menudo descojono.Un abrazo.
Inevitable Alejandro
-
Uno va albergando cierta simpatía por razón de utilidad hacia Alberto Núñez
Feijóo. Más que nada por la comparanza. Basta ponerlo junto al marido de
Begoña...
RESURRECCIÓN
-
Antonio y Luis llevaban algo más de un mes ingresados en la misma
habitación de la sala de Medicina Interna. Estaban ambos en la septuagésima
década de l...
Robert Capa in Love
-
Robert Capa, seudónimo de Endre Ernó Friedmann, y también de Gerda Taro,
pseudónimo a su vez de Gerta Pohorylle. Ambos eran fotoperiodistas, él
judío húnga...
NI UN PAS ENRERE!
-
No permetem que facin amb Catalunya el que sempre han fet quan han pogut:
sotmetre'ns, enfonsar-nos en la misèria, castigar la nostra cultura per imposar ...
EL ARTÍCULO 155
-
Por muy críticos, independientes y formados que nos creamos, siempre acaban
calando en nosotros, en mayor o menor medida, ciertas patrañas difundidas
ha...
Aroma de futuro
-
Caminar de tu mano es sinónimo de vida,
es plantarle cara al destino
y decirle que tus ojos, al fin,
traen aroma de futuro.
Amanecer contigo
es decirle ...
EL MIEDO ES QUIEN TE ATA
-
Yo no tengo miedo absolutamente nada.
El hambre desayuna miedo,
y el miedo al silencio aturde las calles.
El miedo amenaza:
- Si usted ama tendrá SIDA.
...
DE NUEVO SOLO
-
*Otra vez al principio del camino y solo. Pero ahora por mi culpa, porque
sentí el miedo de tener lo que más deseaba en este mundo, tú. Mi egoísmo,
mi inm...
2 comentarios:
Señor francotirador,es usted un mamón,no dice nada de aquella época,finales de los 80,cuando me ponía siempre calcetines blancos,daba lo mismo que me pusieras zapatos que zapatillas de deportes.Menudo descojono.Un abrazo.
Yo practico la autocensura,que es la peór de las censuras,porque cosas como esas me resisto a contarlas.Otro abrazo para usted.
Publicar un comentario